اکثریت ساکت، اقلیت هوار کِش!


دولت حسن روحانی در حال تشکیل است و همان روز تحلیف لیست کابینه به مجلس داده شده است. دیروز شاهد زد و خوردهای کلامی زیادی از مخالفان و موافقان کابینه پیشنهادی او بودیم.
نکته جالب در این صحبت ها این است که با اینکه کلیه نمایندگان مجلس تقریبا دستچین شده بیت آیت الله خامنه ای و شورای نگهبان منصوب وی هستند، تنها تعداد اندک نمایندگان انگشت نما شده در مخالفت با کابینه حسن روحانی صحبت کردند و بقیه نمایندگان هرچند اصولگرا از او حمایت کردند. این مساله نشانه دو چیز است. اول آنکه تا عمیقترین لایه های اطراف خامنه ای و اصولگرا مشکلات عظیم کنونی را فهمیده اند و دیگر به هیچ قیمت حاضر به ادامه این وضع نیستند. و دوم استقبال بیش از انتظار اصولگرایان حکومتی از ادبیات حسن روحانی و امید بستن به وی جهت حل مشکلات امروز با اولیت مشکلات اقتصادی. (البته تغیر موضع این اکثریت نمایندگان به تغیر وزش باد قدرت هم مربوط می شود!)

متاسفانه نه تنها در مجلس شورای اسلامی که در سطح جامعه هم این اقلیت پرهیاهو با آزادی مثال زدنی از هر فرصت و تریبونی برای عرض اندام و بزرگ نمایی شان استفاده میکنند که اکثرا بدلیل سخنان خارج از منطق و عجیب، تیترهای زیادی از خبرها را به خود اختصاص می دهند. خصوصا که فضای رسانه ای داخل ایران هم تماما توسط همفکرانشان اداره میشود.

گرچه که حسن روحانی نظر اکثریت مردم ایران را نمایندگی نمی کند، اما همین که میتواند -هوشمندانه- اکثریت افراطیون را نمایندگی کند و آنها را به اعتدال بکشاند و شبح جنگ خارجی را از سر مردم ایران دور کند بسیار عالیست. در شرایط کنونی همین دولت فرصتی است برای فعالان اجتماعی و سیاسی تا حداکثر فعالیت و مطالبات منطقی شان را دنبال کنند و همچنان بطن اجتماع را بدرستی هدایت کنند و نشان دهند که این گروه هوارکش! نه تنها اکثریت نیستند بلکه در اقلیت مطلق و ناچیز اجتماع هستند و هوادارانی بسیار اندکی دارند.

هیچ نظری موجود نیست: