کلاه نفتی بر سر روحانی!


گذشت زمان و حوادث رخ داده، کم کم اسرار گفتگوهای پشت درهای بسته ژنو را نشان می دهد. و می توان پی برد که چگونه ایران بازهم بازیچه قدرت های بزرگ قرار گرفته در عین حالی که آیت الله خامنه ای فکر می کند در حال تعامل یا حتی مقابله با غرب است!

سقوط قیمت نفت در کمتر از یک ماه بعد از تمدید فرصت توافق ژنو، نشان می دهد که چرا مذاکره کنندگان غربی بی رغبت به توافق به قول خودشان "ضعیف" و بدون عجله، با پیشنهاد امریکا، مهلت مذاکرات را به 7 ماه آینده موکول کردند و نمایندگان آیت الله خامنه ای هم با رضایت آن را پذیرفتند!

دقیقا در زمانی که آیت الله خامنه ای و سپاهیانش در حال تدارک برای "مرعوب کردن غرب" در منطقه بودند و لشکر 20 میلیون نفری شیعیان را با هزینه هنگفت برای رفتن به کربلا را تجهیز و تدارک می کردند، تا سخن تکراری "قدرت نفوذ در منطقه" را تکرار کنند، وزیر امور خارجه امریکا در سفری به عربستان طرح مصلوب کردن ایران و روسیه با میخ نفت را با شیوخ عرب هماهنگ می کرد.

دولت روحانی بسیار زودتر از پیش بینی گرفتار شدنش در بن بست سیاسی که بسیاری -از تحلیل گران- پیش بینی کرده بودند، به بن بست اقتصادی رسیده است. شاید بدترین سناریوهای دولت روحانی در زمان انتخابات هم، چنین تحریم طولانی را پیش بینی نمی کرد، چه برسد به سقوط قیمت نفت که برای هر دولت نفتی کمرشکن است. (و شرایطی که دولت بدلیل تحریم ها، مجبور به فروش نفت، کمتر از قیمت بازار و رقباست!)
البته تیم اقتصادی دولت روحانی تلاش می کند که اوضاع را پیش بینی کند و قبل از آنکه دیر شود اقدام کند. از افزایش نرخ سود کوتاه مدت بانکی که از قضا مطابق بر تقویم هسته ای ایران است! تا فروش سربازی و تلاش برای شکستن موج وحشت عمومی مردم از ورشکستگی دولت و بانکها. چرا که تجربه نشان داده که واکنش بازار و مردم ایران به خبرهای هسته ای و اقتصادی بیش از عامل آنها یعنی تحریمها، باعث نوسان بازار، افزایش تورم و سقوط ارزش ریال می شود.

روحانی در بیرجند در حالیکه از یک طرف نگران و عصبانی از قیمت نفت است و نفرین و ناله به عربستان می کند،  تلاش می کند که دولت را مسلط به اوضاع نشان دهد و دستاوردهای آرامش در اقتصاد را به مردم آدرس دهد.

امروز مشخص شده که غرب با همکاری اعراب در بهترین زمان تصمیم به تنبیه ایران و روسیه گرفته است و با سفاهت رهبران ایران، ایران را هم به "گونی روسیه" راندند و حداقل برای 7 ماه هردوکشور را چوب می زنند! مشخص است که بعد از این 7 ماه کتک خوردن، مقاومت نمایندگان آیت الله خامنه ای برای امضای هر قراردادی که جلویشان گذاشته شود کمتر خواهد شد. خصوصا که امروز هم صدای انتقادات به برنامه هسته ای در دولت و دانشگاه های ایران بطور علنی تر شنیده می شود. و دیگر کاسه صبر بسیاری لبریز شده است.

روسیه اما داستان متفاوتی دارد، به نظر می رسد که غرب -بخوانید امریکا- تصمیم گرفته که پوتین -روسیه- را سرجای خودش بنشاند و تصور "بی صاحبی دنیا" که بعد از "بی رمقی اوباما" به او دست داده بود را از سرش خارج کند. دیگر حتی معامله سوریه مخروبه با شبه جزیره کریمه و خروج نیروهای روسیه از اوکراین هم غرب را راضی نمی کند و پوتین به یک غلط کردم "غلیظ عملی" با استعفا یا خروج از کریمه نیاز دارد. که درس عبرتی شود برای هر رهبری که خواب دیکتاتوری و تجاوز به خاک دیگر کشورها را در قرن 21 می بیند.

نباید فراموش کرد که رویه دولت اوباما بعد از اعلام نارضایتی عمومی مردم به حزب دموکرات در انتخابات سنا و عملکرد دولت او، تا حدی عوض شده و اوباما از رییس جمهوری ترسو و صلح طلب به یک وطن پرست، مبارز در سبک خودش تبدیل شده است! این تغیر رویه، در لفظ اوباما -در آخرین مصاحبه سال میلادی اش- راجع به لغو اکران فیلم "مصاحبه*" از ترس حملات تروریستی واضح به چشم می آید.
قطعا این تغیر رویه از چشم دیپلمات های دولت روحانی هم دور نمی ماند و می توان آن را دلیل دیگری دانست بر تقویت توافق هسته ای در تیرماه آینده، و راضی شدن آیت الله خامنه ای به دست کشیدن از رویای اسباب بازی های اتمی اش. در زمانی که هنوز اوبامای "حتی تغیر کرده" بر سرکار است و می توان جای پایی در حاکمیت امریکا فراهم کرد. خصوصا که از سرگیری روابط امریکا- کوبا بعد از نیم قرن، الگوی خوبی برای آیت الله خامنه ای است.

زمان مشخص خواهد کرد که فشار شیرهای نفت اعراب، تا چه حد می تواند افکار بلندپروازانه رهبران خودکامه جهان را از ذهنشان خارج کند.

*مصاحبه، فیلمی کُمدی از "کیم جونگ اون" رهبر کره شمالی است که مدیران شرکت سونی (تهیه کننده) بعد از هک شدن شرکت و تهدید به عملیات های تروریستی علیه سینماهای پخش کننده، تصمیم به لغو اکران گرفتند که این تصمیم مورد انتقاد بسیاری از شخصیت ها از جمله اوباما قرار گرفت.

پی نوشت:
1- با توجه به تیم مدیران ارشد اقتصادی دولت، و ذکاوت و زبان نرم روحانی، به نظر نمی رسد وضعیت اقتصاد ایران علیرغم وضعیت اسفناک شاخص ها، در حد دولت احمدی نژاد خراب شود. مگر آنکه اتفاق پیش بینی نشده ای رخ دهد. حتی با اینکه دولت مجبور است جایگزین نفت از دست رفته، دست در جیب ملت کند و با گران کردن دلار و اخذ مالیات، روزهای آتی را به امید توافق سپری کند.
2- نشانه های پریدن مَستی نفتی از سر آیت الله خامنه ای و پوتین، آرامشی را به اردوی رقیب تزریق می کند که نتیجه آن تغیر سیاست های غرب و اعراب و آرامش در منطقه خواهد بود.

۱ نظر:

Unknown گفت...

خوب و استفاده کردنی بود
موفق باشید