البته همچنان امیدوارم که این نشانه ها تصادفی باشد، چرا که احتمالا در روز -محتوم- اعلام خبر صلح هسته ای -بخوانید تسلیم- شاهد اتفاقات ناگوار اجتماعی مشابه خواهیم بود.
دو فساد و رانت سرداران سپاه با همکاری افراد صاحب نام یا گمنام کشوری، چیزی نیست که از کسی پوشیده باشد و بیان این دانسته ها، اولا نه هنری است و افشاگری محسوب می شود و نه اندک واکنش مردم را بدنبال دارد. چرا که در مصیبت اقتصادی کنونی، اعلام اختلاس ها و فسادهای هزاران میلیاردی، برای مردم تنها عددی بر روی کاغذ است و این ارقام افسانه ای هیچ تناسبی با ذهن و زندگی مردم ندارد. بدیهی است که اگر فردا رقمی معادل بودجه دولت امریکا را هم به عنوان اختلاس اعلام کنند هیچ واکنشی دیده نشود.
در شرایط کنونی نهایت توجه اقتصادی مردم، به قیمت نان، بنزین، قبوض ماهانه و حقوق هاست و حداکثر، نگاهی به جداول تغیرات قیمت دلار؛ این حساسیت ها هم بیشتر به شکل جک ها و کنایه های پیامکی میان افراد رد و بدل می شود، تا نشانه هایی از اعتراض باشد.
سه روحانی از مردم می خواهد که به بی عدالتی ها و فسادها اعتراض کنند و بخشی از راه حل مبارزه با فساد باشند. اما آیا می توان مردم را به اعتراض به فسادهای مالی فراخواند، اما مانع از اعتراض مردم به ناکارآمدی سیاسی رهبر، حقوق اولیه اجتماعی زنان، وضع نامناسب امنیت، آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی، و صدها مشکل ریز و درشت دیگر شد؟ به محض آنکه سیستم اطلاعاتی و امنیتی پایش را کمی برگلوی مردم شُل کند، صداهایی شنیده خواهد شد که ماهیت جمهوری اسلامی را زیر سوال می برد، نه تنها فساد فلان ارگان تحت نظارت رهبر. این وجه از سخنان رئیس جمهور بیشتر مظلوم نمایی و شعار است، چرا که خود او هم می داند که اشکال نه در "یک قسمت" که در "ماهیت نظام" نهفته است و بجز تغیرات اساسی راهی جهت جلوگیری از فساد هم نیست.
چهار دولت روحانی علاوه برکوتاه کردن دست سپاه از پروژه های کلان و درآمدهای نفتی، ناچار از کمک گرفتن -بخوانید مالیات- از ارگان های تحت نظارت رهبر شده و عملا بیان کرده که درآمدها دیگر کفاف هزینه ها را نمی دهد و باید تمام کاسه ها را یکی کنیم و هرچه مانده باهم استفاده کنیم. دیگر از "بودجه های اختصاصی ارگانهای رهبری"، "واردات غیرقانونی و بدون نظارت سپاه" و "پروژه های صوری" خبری نیست و اهمیت رسیدن به وضع مردم ایران اگر از لبنان و بشار اسد بیشتر نباشد، کمتر نیست. دولت روحانی اعلام کرده که امروز روز مبادایی است که پولهای امام زمان دست سرداران و نزدیکان باید استفاده شود. وگرنه با این رویه، سال آینده نه از تاک، نشان خواهد ماند و نه از تاک نشان!
البته با توجه به بودجه ارائه شده به مجلس، همچنان به نظر می رسد که دولت روحانی هم در پذیرش واقعیات مشکل دارد. چرا که تحقق نفت 72 دلاری بودجه با توجه به قیمت های حدود 55 دلاری امروز نفت ایران، احتمال تحریم بیشتر و همینطور افزایش 30 درصدی مالیات ها از "اقتصاد بی رمق" امروز بسیار خوشبینانه است.
پنج نکته آخر اینکه سخنرانی حسن روحانی از جهت "شکل" جالب و کم نظیر بود! در بسیاری از توصیفات، حرکات دست و چهره او برخلاف گفته هایش است! (فیلم سخنرانی)
مثلا در جایی که او از نظارت مجلس خبرگان بر رهبر نام می برد در حرکت دست نظارت از بالا به پایین را توصیف می کند اما در گفتار از لفظ "درکنار رهبری" استفاده می کند.(دقیقه 3:44) همینطور هنگامی که از "عدم" فساد در قوه قضاییه و قاضیان سخن می گوید، آشکارا می خندد!(دقیقه 17:38)
پی نوشت:
1- فعلا هیچ مسکنی بجز همین "اندک سخنان دلنشین" حسن روحانی نداریم و گرچه مایه دلخوشی است، اما حساب کردن روی این "حرف ها" دردی از جامعه و آینده دوا نمی کند. همچنان آگاه سازی و تلاش بر افزایش بینش سیاسی-اجتماعی، بهترین و تنها گزینه ساخت آینده ای روشن است.
2- امیدوارم سرنوشت وعده های جدید روحانی در مبارزه با فساد، مانند وعده های انتخاباتی و حتی سرنوشت مذاکرات هسته ای، دچار مشکلات عدیده نشود و او بتواند "عملا" در اندازه خود قدمی به جلو بردارد.
3- قسمتی از طنز ابراهیم نبوی دور از مطلب نیست که می گوید:
از آن طرف هم خامنه ای گفته است: "چرا اقدام قاطع در مبارزه با فساد انجام نمی شود که نتیجه را مردم به صورت ملموس مشاهده کنند." به جمله دقت کنید، ایشان منظورش این نیست که با فساد مبارزه کنید چون فساد مالی "بد" است، منظورش این است که با فساد جوری مبارزه کنید که مردم فکر کنند که داریم با فساد مبارزه می کنیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر