اگر بخواهیم درجه اسلامگرایی را در این رفتار حکومت ایران درنظر بگیریم با توجه به موقعیت لرزان و ضعیف حکومت در جهان و نیاز مبرم دولت "اعتدال" به ایجاد راه تنفس و ارتباطی با غرب و در کل موقعیت و قدرت نابرابر دو طرف -میزبان و مهمان- برداشت می کنیم که دولت اسلامی ایران، چندان رفتاری متمدن انجام نداده، حتی به قیمت ضعف و از دست رفتن فرصت هایش.
این در حالی است که حتی در نظر نگیریم که تمامی میهمانان ایران -دیپلماتیک و غیر دیپلماتیک- از مصرف مشروبات الکلی محرومند و زنان ملزم به رعایت حجاب اسلامی هستند و هیچکس به آداب و سنن اصلی میهمان توجهی نمی کند با این بهانه که کشور مسلمان است. اما در طرف دیگر معامله کشورهای کافر -یا اهل کتاب- که میهمانی مسلمان داشته باشند باز لاجرم باید دست از آداب و رسوم خود بشویند و به آداب "میهمان مسلمان" خود عمل کنند.
این خبر مهم و سفر روحانی به فرانسه اما، با خبر عملیات تروریستی دیگر دولت اسلامی جهان -داعش- تحت الشعاع قرار گرفت و در آن عملیات عده دیگری مسلمان به خود اجازه دادند که مردمانی کافر را در مراکز لهو و لعب -طبق تعریف اسلامی- بکشند بدون طی شدن هیچگونه دادگاه علنی یا اعلام جرمی علیه افراد کشته شده.
علیرغم تفاوت و غلظت رفتار در میان این دو برخورد، نقاط مشترکی بین آنها یافت می شود که خطرناک است و نشان از آن دارد این رفتار با اینکه از دو طیف مختلف -دشمن یکدیگر- صادر می شود اما بدلیل سرچشمه فکری مشترک بسیار مشابه است.
به عنوان مثال:
اول، هر دو تصور می کنند که طرز فکر برتر هستند.
دوم، هیچکدام به عقیده طرف مقابل احترام نمی گذارند.
سوم، هر هزینه ای برای عمل به عقیده مجاز است. (برای گروه داعش از دست دادن افراد و برای دولت ایران از دست رفتن منافع سیاسی، اقتصادی...)
چهارم، همیشه انعطاف و تغیر رفتار -فکر- باید از طرف مقابل باشد
و این لیست مشترکات می تواند همچنان ادامه داشته باشد...
جالبتر اینجاست که بجز دشمنی داعش و جمهوری اسلامی در جهان واقعی و عقیدتی، اولی به متحجرترین و رادیکال ترین تفکرات اسلامی ملقب است و دولت روحانی به نرمخویی، مصلحت اندیشی و اعتدال در رفتارهای اسلامی!
گرچه این دو رفتار از دید عده ای بسیار متفاوت است، یکی نپذیرفتن دعوت به نهار، و دیگری کشتن افراد است، اما از سوی دیگر توجه نمی کنند که هیچکس خلافت اسلامی را مشروع نمی داند در حال جنگ با آن هستند، در حالی که دولت ایران به عنوان نماینده یک کشور پذیرفته شده و هواپیماهای غربی در حال بمباران پایتختش نیستند.
اجرای احکام اسلامی در ذهن مسلمانان یک "فریضه" و "واجب دینی" دیده می شود و تفاوتهای رفتاری مسلمانان نه بدلیل تردید یا اختلاف در اصول و آرمانها، بلکه بدلیل تفاوت شرایط و تاکتیک های آنهاست.
آرمانشهر و آرزوی هر گروه یا فرد مسلمانی آن است که تعداد بیشتری مردم جهان بلکه کل آنها مسلمان باشند و قوانین اسلام در جای جای دنیا اجرا شود. به این شکل است که چه جمهوری اسلامی و چه داعش و هر گروه دیگر اسلامی، از گرویدن "غیر مسلمانان" به آیین اسلامی استقبال می کنند، و آن را دلیلی بر حقانیت خود تبلیغ می کنند. از سوی دیگر نهایت تلاش را می کنند که با هر ابزار ممکن، قوانین شریعت را چه منع مصرف الکل در کاخ الیزه باشد چه مخالفت با اجرای کنسرت و مجالس لهو و لعب در پاریس، اجرا کنند.
پی نوشت:
1- شاید تک فرد یا گروه کوچکی از علمای اسلامی حملات اخیر داعش به شهروندان پاریس را محکوم کرده باشند در حالی که هیچ خبری از مراکز اصلی تحصیل دینی و آیت الله ها و مفتیان نیست. اما در قبال ترور کارکنان مجله شارلی ابدو همین تک صداهای منفرد هم از جهان اسلام شنیده نشد. اگر اعتراضی بود به توهین کنندگان و کارکنان مجله وارد شد نه مسلمانان ترور کننده.
۴ نظر:
به قول معروف خودکرده را تدبیر نیست! این غربی‌ها اگر تنها یک بار سنبه را پر زور می‌کردند و هنگام مسافرت به ایران تقاضا می‌کردند که خانم ها باید بدون حجاب به ایران مسافرت کنند یا برعکس هنگام ورود مسلمانها به مملکت کفار حتما باید مسائل فرهنگی صاحب خانه را رعایت کنند. آنگاه این آخوندهای منفعت طلب چنان کوتاه می‌آمدند که بیا و ببین.
آخوندها می‌دانند که غرب برای منافع‌اش حاضر است حتی ریش خود را هم در توالت مسلمین فرو ببرد تا بلکه منافع اش را از دست ندهد. و در عوض آخوندها برای اینکه مثلا بگویند که ما بر کفار برتری داریم حاضرند هر گونه آوانتاژی بدهند ولی از مسخره بازی اسلامی شان قدمی پس نگذارند!
صحیح است حسن عزیز،
متاسفانه این موضوع یکی از نقاط ضعف جهان سرمایه داری و غرب است.
غرب بدون ارزش گذاری، تنها اصالت سرمایه و سرمایه دار را به رسمیت می شناسد و هرکه پولدار باشد یا برایش نفع مالی داشته باشد را به آغوش می کشد.
رابطه خوب اعراب و غرب عمده دلیلش همین سرمایه بادآورده اعراب است که غرب را به کرنش و مدارا وا داشته است. علیرغم همه تبعیض ها و تفاوت های میان تفکر اسلامی اعراب و سکولار غرب.
منتظر بودید که آقایان تشریف بیارن و از ضیافت نهار و شراب عکس و فیلم تهیه کنید و بعد توی بوق و کرنا کنید و بگین دیدید جمهوری اسلامی هم دم به تله داد و آبروی مهمانهارو ببرید....هاهاهاها ظاهرا اینبارهم تو ذوقتون خورد و نتونستین سوژه بگیرید...!!!!!!!!!
حسین گرامی،
متاسفانه موضوع بودن یا نبودن "شراب" موضوع این نوشته نیست!
موضوع، انحصار طلبی، خودبرتر بینی، دگم اندیشی و متوقع بودن پیروان آیین اسلام است. نقطه مشترکی که می توان با آن رفتارهای دولت اسلامی عراق و شام، تا -دشمن آن- دولت اسلامی ایران را جمع بست.
ارسال یک نظر