حکومت امروز ایران بعد از مشکلات ریاست جمهوری دوره قبل و رفتار شخصی احمدی نژاد تصمیم گرفته که به نوعی -به زعم خودشان- جلوی این مشکل را بگیرند و بخواهند اولا انسجام را به درون نیروهای شخصی و طرفدار حکومت بیاورند و ثانیا بلکل مشکلی به نام "ریاست جمهوری" را حل کنند. چرا که در رژیم امروز ایران تنها قسمت به نسبه مردم سالار دولت است که با رای مستقیم مردم انتخاب میشود و به دلیل ملی -در مقابل منطقه ای- بودن انتخابات هرگونه مشکلی بازتاب شدیدی دارد.
قبلتر از این هم، شخص آیت الله خامنه سعی داشت که به نوعی با حذف جایگاه ریاست جمهوری و اینگونه پیشنهاد مشکل را حل کند. که با مخالفت مردم و بازخوردها -با محافظه کاری- عقب نشست و امروز مجلس دست آموز با جمع استعداد هایشان تلاش دارند به شکلی دیگر این مشکل را حل کنند که متاسفانه بدلیل آنکه بدلیل ذات و شخصیت بهره هوشی چندانی ندارند حتی در صورت اجرای طرح نیز این مشکلشان حل نخواهد شد.
وارد جزییات طرح جدید نمیشوم اما همین امروز که کلیات طرح تصویب شده است بسیاری مشکلات و معضلات بر آن وارد است. و به قولی بسیار راه فرار دارد!
و می شود گفت که تمامی این ها از این مشکل نشات می گیرد که ذات "جمهوری اسلامی" دچار تناقض است. به معنای دیگر حکومت همزمان نمیتواند هم جمهوری (مبنای زمینی) و هم اسلامی (ایدولوژیک و مبنای آسمانی) باشد.
هنوز مشخص نیست مشروعیت رهبر آسمانی و جایگزین امامان و پیامبران است یا زمین و بر اساس رای مردم؟
به همین دلیل هم اکنون جایگاه روحانی عالی رهبر و مقام عالی رییس جمهور در تضاد با هم قرار دارند. و در جنگ قوای اینها بدلیل بیشتر بودن زور رهبر قطعا جایگاه رییس جمهور حذف خواهد شد.
و سرانجام به دلیل آنکه تمامی شعارهای آسمانی و ارتباط با ماورا و ایدئولوژیک پوچ است، در نهایت کل سیستم سرنگون میشود.
شاید یکی از رموز بقای "جمهوری اسلامی" تا امروز همین تناقض و بی مسئولیتی اسلامیت و جمهوریت باشد.
حکومتی که ظاهری دموکراتیک و امروزی دارد و باطنی عقب مانده و مرتجع. که با قدرت گرفتن روز به روز اسلامیت و باطن حکومت بر ظاهر، رژیم منفورتر شده و سرعت اضمحلالش سریعتر می شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر