از طرف دیگر خبر می رسد که -تنها یک قلم،- 2.5 میلیارد دلار نفت -بی مشتری- روی آبهای خلیج فارس شناور است!
روزهای پایانی دولت است و هر مامور و رییسی به دنبال حداکثر استفاده از تتمه روزهای باقی مانده مسئولیت اش، هیچ کس توجهی به وضع مردم ندارد و گرانی و فشارهای روانی ناشی از افزایش قیمتها کمر مردم را خم کرده است. روز کارگر حتی در در حکومتی ترین شکل بطور محدود با اعتراض کارگران به حقوقشان برگزار می شود.
حتی علیرغم شعارهای فراوان نیروی انتظامی، برخورد های خیابانی این نیروها به اسم گشت ارشاد با مردم چندان سخت نیست و حتی عکسهایی از دادن گل همراه با تذکر منتشر می شود. البته حتی در عکس ها هم تصاویر ماموران گشت ارشاد شطرنجی می شود! شاید هماهنگ ترین فشارها، این روزها به فعالان سیاسی وارد می شود که حتی بسیاری از آنها در زندان هستند.
همزمان در خارج از مرزها خبر تشکیل گروهی به اسم "شورای ملی ایرانیان" به گوش می رسد که بیشتر تشکلی روی کاغذ دیده می شود تا اپوزیسونی واقعی. البته بسته به برخورد فعالان شورا، هنوز پتانسیل آن را دارد که روزی به شکل اپوزیسیون واقعی تبدیل شود.
فضای مجازی یکدست تلاش بر تحریم انتخابات دارد و دوباره اتفاقات 4 سال پیش بازخوانی می شود. محمد خاتمی که حتی در نظرسنجی های حکومتی هم اول است، شانس تایید صلاحیت ندارد و حمله مستمر و گسترده طرفداران رهبر و حتی دولت نشاندهنده نظر آیت الله خامنه ای به عدم حضور وی است.
اظهار نظرهای تغیر شرایط سیاسی، تحریم ها و رابطه با امریکا قسمتی از دیالوگ های نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری شده است. انگار که تا حالا سعید جلیلی نماینده احمدی نژاد در مذاکرات بوده است!
نزدیک تر در کشور همسایه عراق صدای پای جنگ مذهبی می آید، اختلافات بین شیعه و سنی که تاکنون باعث کشته شدن بیش از 250 نفر در این کشور شده است. هم ریس جمهور عراق و هم رهبر سابق حزب الله لبنان بر این موضوع صحه می گذارند و هشدار می دهند. کارشناسان دخالت های ایران و وارد کردن مهره حزب الله جنوب لبنان در جنگ با مخالفان دولت سوریه -که اغلب سنی هستند- را موجب روشن شدن آتش "جنگ مذهبی" می دانند.
علاوه بر سوریه، بیشترین کشورهایی که از این اختلافات مذهبی آسیب خواهند دید عراق و لبنان است که جمعیت سنی ها و شیعیانش قابل توجه بوده و حکومت مرکزی قادر به کنترل این گروه ها نیستند.
با توجه به انتخابات پیش رو شدت تصویب تحریم ها کم تر از قبل دنبال می شود و غرب بدنبال جرقه ای هرچند ناچیز از تغییر رفتار حکومت ایران و شاید نامزدهای احتمالی آینده است.
بهاری ترین روزهای سال 92 بدون اتفاقی خوشایند سپری می شود و هرکس بدنبال ساخت کلاه قدرت و ثروت از نمد حق مردم ایران است. مردم هم رنجور و نالان در سکوت نظاره گر رفتارها و افشاگری های اقتصادی-سیاسی گروه های مختلف در قدرت هستند. شاید که در این میان، برای آنها هم روزنه ای به فردایی روشن باز شود.
نظاره می کنند که شاید فرصتی شود و بتوانند با چنگ زدن به همین تخته پوسیده انتخابات خود را اندکی به ساحل آرامش و رفاه روحی و مادی نزدیکتر کنند.
نظاره می کنند که شاید فرصتی شود و بتوانند با چنگ زدن به همین تخته پوسیده انتخابات خود را اندکی به ساحل آرامش و رفاه روحی و مادی نزدیکتر کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر